ข้าวสารที่เปียกชุ่ม

รองเท้าคู่หนาที่ย่ำไปบนถนนที่ขาวโพลน
จะไปห่วงอะไรล่ะเว๊ย...กะไอ้เงาวับๆของมัน(บอกตัวเอง)
แผ่นฟองน้ำสี่เหลี่ยมที่แปะบนกระดาษแข็ง แล้วฉาบด้วยน้ำมันอะไรสักอย่าง...
คล้ายๆน้ำมันหมู ??? มั้ง ?
ซื้อจากหน้าตั้งฮั่ว...เพื่อเอามาเช็ดรองเท้าให้เงาวับ
น้ำมันหมู...ใช้ไม่ได้ในช่วงสงกรานต์

เช้าๆ จะเป็นเวลาที่ ทุกๆคนในที่ทำงาน
รีบเร่งออกไปหากิน...น๊ะ...ก็ต้องเอาอะไรมากระแทกท้องสักหน่อย
ทั้งวัน...จะให้ลุยฝ่าด่านมังกรน้ำที่ฉวัดเวียนเต็มไปหมด...ก็กระไรอยู่นา

สาย...ผ่าน...
เราก็ออกไปเมียงมองหน้าปากทางเข้าโรงแรม
เห็นผู้คนเดินสวนกันเป็นพาเหรด มีอาวุธเต็มมือ
ไอ้คนที่ทุนน้อย...ก็กระป๋องพลาสติกเล็กๆ กับขันหนึ่งใบ
สู้เค้าๆ...ทาเคชิ...

สาวๆร่างบางผ่านหน้าไปหลายคน
เสื้อผ้าเปียกชุ่ม แนบเนื้อนวล....
กึ๋ย...นะโม สังโฆ ยุบหนอ พองหนอ...

กลับมานั่งในออฟฟิศอีกช่วงบ่าย
งานไม่มี ประชุมไม่มา
นั่งเบื่อๆ อัพเดทนิยาย และ...
แชทๆๆๆๆๆๆ
เป็นการฝึกพิมพ์ภาษาไทยไงครับ

บ่ายมากแล้ว...น้องเจ๋งเดินเข้ามาพูดรัวเร็วในออฟฟิศ
...แย่แล้วๆ...ฝูงชนกำลังจะดันกันเข้ามาเรื่อยๆ ผ่านแนวกั้นเรามาแล้ว...เดี๋ยวได้บุกล็อบบี้แน่
เรารีบละคอม
...โอ๊ะ...โอ๊ย...โหย..ข้างนอกปากทางพลาซ่าค่อนข้างชุลมุน

เราเข้าประกบทีม รปภ. กางแขนขึงขัง บล๊อกผู้คนไม่ให้ล้ำเข้ามา
(เฮ้อ...เข้าใจความรู้สึกของพวกที่รักษาความปลอดภัยในงานคอนเสริท์ก็คราวนี้)
ปี๊ดๆๆ น้ำเย็นเฉี่ยวหัวเราไป โดยปลายสายน้ำนิดๆ
เราหันขวับไปข้างหลัง
"เฮ้ย..อย่าฉีดเว๊ย..ผมเสียทรงหมด" เราเบรคไอ้น้องผู้ชายที่ทำงาน
ฝ่ายนั้นยกมือไหว้งามๆ "ขอโทษครับพี่..."
"โธ่...ห่วงหล่อ..." เสียงบ่นพึมเบาๆ อย่างเกรงใจเรา
55

ผู้คนมาหลบเหนื่อย หลบร้อน...
เวทีข้างหน้า..ทีมของแท่ง ศักดิ์สิทธิ์ เพื่อนๆนักเตะ...
แหกปากคอนเสริท์แบบ...มันส์มาก มันส์จน...
ตัวราเผลอละหน้าเคร่ง...มาดขรึม(แอคติ้งให้คนเกรง เพื่อคุมสถานการณ์)
เริ่มมีรอยยิ้มจากน้อยๆ กระจายเต็มหน้า
ทีมเรา...เผลอโยกตัว แหกปากตามคนบนเวที
โว๊ว...เผลอตัวยกมือตบให้จังหวะสุดแรง 55

มาชะงักอีกที...
"น้องสาว...เป็นอะไรฮะ ? ห้ามเข้านะน้อง ?"
เด็กสาวร่างบางตะครับมือเรา เราก็ชักออกทันที...นี่...อะไรกัน ?
"ตัวร้อน เป็นไข้" เด็กสาวแตะมือตัวเองที่แก้มตน
...ผู้คนข้างนอกเริ่มดันเข้ามาอีก เราได้แต่มองเด็กสาวอย่างขอโทษ
ไม่ได้ตั้งใจสะบัดมืออก...แต่เพราะความวุ่นวายรอบด้าน ทำให้ต้องระวังพวกแรง ที่ออกอาละวาด
ขอโทษ...ไม่เคยทำกริยาอย่างนี้กับผู้หญิงคนไหนเลย ?
ไม่มีเวลาร่ำไรตรงนี้ นอกจากหันตัวไปกั้นผู้คนที่ทะลักเข้ามาอีกระลอก

คนไม่สบายถูกหาม...
"ขอผ่านครับ...ขอผ่าน...คนเป็นลม"
เรา และเจ้าหน้าที่ที่นี่ ต้องรีบเคลีย์ทางให้หน่วยพยาบาล
หามคนที่นอนเปลสามราย...ผ่านทางไปด้านหลัง

น๊ะ...บรรยากาศสงกรานต์ที่ชุ่มน้ำ...
เล็กๆน้อยๆ จากข้าวสาร มาเล่าสู่กันฟังครับ